Column uit het Agr. dagblad, ieder snapt hopelijk dat deze persoon op eigen verantwoordelijkhetd schrijft.
Niettemin wel leuk om te lezen.
<<<<<<<<<<<<<<<<
De knut erover
DOOR WILLEM BRUIL COLUMN
Bij elke dierziekte sta je er weer van te kijken hoeveel nieuwe zaken er ineens bovenkomen. Zaken die altijd al wel bestonden, maar waarvan niemand wist. Dat kunnen plaatsen in Nederland zijn zoals Ospel en Teeffelen (bestaan die eigenlijk nog steeds?), maar ook nieuwe werkwoorden zoals ophokken.
Nu is er weer een ziekte die zelfs geen Nederlandse naam had. En dan duikt er een mugje op, die als enige taak in het leven lijkt te hebben het overbrengen van het bluetongue-virus: de knut. Daar had niemand ooit van gehoord en ineens is het een beroemd insect.
En dan ontvouwt zich een nog veel mooier en fascinerender verschijnsel: er zijn deskundigen die niet alleen van de knut hebben gehoord, maar er ook alles van weten. Onze Landbouwuniversiteit (heet tegenwoordig anders) herbergt een Vakgroep Knuttenkunde. De hoogleraren en medewerkers leggen zich al decennia toe op het bestuderen van de knut in al zijn verschijningsvormen.
Onder leiding van deze voortreffelijke wetenschappers is er ook al lang geleden een apparaat ontwikkeld waarmee knutten kunnen worden gevangen. De foto stond in de krant.
De Vakgroep Knuttenkunde heeft tot nu toe een wat obscuur bestaan geleid. Men voelde zich vaak ondergewaardeerd.
Op onderzoeksgelden werd beknibbeld, vacatures mochten niet worden opgevuld.
Dat is nu wel afgelopen! De Vakgroep beleeft nu het ene na het andere hoogtepunt. Iedereen wil alles weten van knutten. De colleges van professor Verhulst moeten naar een grotere zaal worden verplaatst.
Onderzoeksgeld van LNV stroomt binnen.
De Nederlandse Vakbond van Schapenhouders besteedt grote onderzoeksopdrachten aan. Hoogleraren en medewerkers zijn gevierd op radio en televisie en worden gevraagd als key-note speakers op internationale congressen.
Werkelijk adembenemend is die deskundigheid, waar wij niet van weten, maar die er wel degelijk is.
Het is toch wel een fenomeen: een schaap wordt ziek, er is een wakkere veearts die een in Nederland niet voorkomende ziekte diagnosticeert, er is een universiteit die alles weet van de overbrenger, een minister die direct beseft wat er moet gebeuren. De landbouw heeft het goed voor elkaar.
Zet daar dit nu eens naast: een vriendin heeft een week zwaar ziek in het ziekenhuis gelegen met een nierbekkenontsteking, dankzij een incompetente huisartsenvervanger (paracetamolletje), een slome huisarts (maar eens aanzien), een gesloten bloedprikstation (vakantie). De mensengezondheidszorg, daar moet de knut maar eens over.
Powered by TECNAVIA Copyright ©2006 Agrarisch Dagblad, publicatie 31/08/2006